En Route!

Met zijn tweeën op weg naar Bisanne 1500. Voordeel van ’s nachts rijden is dat er weinig verkeer is, nadeel dat er veel aan de weg wordt gewerkt. Maar goed we hebben 14 uur de tijd voor 1100 km. Dat is makkelijk te doen. Terwijl de een rijdt, slaapt de ander .Stoppen doen we alleen voor de hoogst noodzakelijke.

De reis voorloopt voorspoedig. Eigenlijk is het best goed dat we nu even op en neer rijden. We zijn namelijk nooit eerder met de auto naar Bisanne gereden. Nu verkennen we de route zodat we niet voor verassingen komen als we met de aanhanger vol spullen deze kant op gaan.

Bij zonsopgang rijden we het Alpengebied binnen. Geweldig! Langs het meer van Annecy, dat in het ochtendgloren er geweldig uit ziet. De mooiste huizen staan ook langs het meer. We zijn prima op schema, en verwachten rond 11 uur op locatie aan te komen. Ons navigatie systeem loodst ons via Ugine de Alpen in. So far, so good. Maar dan worden we de smalle bergweggetjes opgestuurd. Door de alpenweides, die vol staan met koeien met gigantische bellen om hun nek. En dan zitten we op een weg die we wel  heel erg lokaal vinden. We besluiten terug te gaan en via de dorpjes naar Beaufort te rijden. Frenchie kent de dorpen uit zijn hoofd, dus dat komt wel goed en het navigatie systeem gaat uit. We komen als snel in Villard-sur-Doron. Nu zijn we echt op bekend terrein. Nog ruim op tijd besluiten we de toeristische route te nemen en niet via Les Saisies te gaan. Bij elke bocht komen we dichterbij ons plekje. Kunnen we het al zien? Ik tuur me suf. Maar ik zie alleen maar bomen in hun prachtige herfstkleuren.

En dan ineens zien we het complex van Marlène en Peter.  Onze blikken schieten tegelijkertijd naar links. KIJK! DAAR! WAUW! We zien Residence La Perle des Alpes glinsteren in de zon. Snel de auto parkeren en rondneuzen. Hier boven op de berg is het aangenaam warm in het herfstzonnetje. Winterjassen kunnen uit. Aan onze magen merken we dat we niet hebben ontbeten, het is tijd voor de lunch. Op naar de andere kant van de berg, naar Les Saisies. De Mont Blanc is nu nog verscholen tussen de wolken. Hopelijk zien we de eeuwige sneeuw later op de dag nog. Les Saisies lijkt uitgestorven, maar 2 restaurants zijn open. Aan tafel!

Terwijl we de dagschotel soldaat maken, komen we in gesprek met onze tafelgenoten. Toeval bestaat niet, ook zij hebben een afspraak voor La Perle des Alpes en hebben ook een appartement in hetzelfde gebouw. Leuk. 

En dan op naar de oplevering…spannend.