Op zich verloopt mijn dagelijkse leven op rolletjes, tenminste zo komt het op de buitenwereld over. Alles wat gepland kan worden lijkt gepland.
Op veel punten is dat ook wel zo.
Wekelijks maken we een menuplan, waarop ook staat wanneer ik brood moet bakken. Er zijn vaste dagen en tijden in de week waarop we boodschappen doen, zodat zoonlief niet mee hoeft, en het niet ontzettend druk is. Een keer per week komt onze hulp in de huishouding het hele huis soppen.
De wasmachine is programmeerbaar zodat ik 's avonds het wasgoed erin stop en weet dat de was klaar is op het moment dat ik thuis kom van mijn werk, zonder dat het de hele dag nat in de machine zit.
Mijn man heeft wisselende dagen dat hij vrij is, dus maken we ook wekelijks afspraken wie wanneer zoonlief naar school brengt en haalt. Dus ook dat is geregeld.
Maar nu komt het. Opruimen is niet mijn sterkste kant. Bij vlagen ruim ik op om dat het moet. En als ik de boel aan kant heb is er ook meteen rust. Ik heb een digitale opruimcursus die ik volg, alleen niet erg regelmatig. Ook heb ik nog 2 boeken die op dit gebied tips geven. Als ik dit lees komt het me ook erg bekend voor. Het zijn dingen die ik allemaal eigenlijk al weet. Weten en doen zijn 2 verschillende dingen. Er waren momenten dat ik goed bezig was en juist voordat ik in een routine kwam, gebeurde er iets waardoor ik een goed excuus had om er mee te stoppen.
Ik heb me dan ook voorgenomen om vanaf vandaag actief aan de slag te gaan met de punten waar het nog niet zo goed mee gesteld is.
Mijn eerste actie is om vanavond een weekplanning te maken voor alle zaken die gewoon gedaan moeten worden. Een vaste avond bijvoorbeeld voor de administratie.
Ik heb nog ergens hier op mijn laptopje een mindmap staan van een weekplanning. Ga die er bijpakken en aanpassen. Ik zal natuurlijk stap voor stap mijn doelen moeten stellen, want het moet wel haalbaar zijn. En teveel hooi op je vork nemen is natuurlijk het beste excuus om er halverwege mee te stoppen.
Door dit te bloggen is voor mij een middel om mezelf aan mijn voornemens te houden. Ik maak het algemeen bekend, met de belofte regelmatig te laten weten wat de voortgang is. En die stok achter de deur is nu net wat ik nodig heb.
Dus als je dit leest, wil ik je vragen om een reactie als je vindt dat het te lang duurt voor dat ik hier iets over meldt.
Tips zijn natuurlijk ook van harte welkom. Heb je er ook last van? Of juist niet. Hoe ga jij er mee om?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten