Na een langere reis dan
gewoonlijk (veel files in Duitsland), waren we gelukkig nog op tijd in Annecy
om boodschappen te doen. En nu ons laatste stukje, dan zijn we weer "thuis" . Op
de radio horen we dat er gewaarschuwd wordt voor zeer zware windstoten met name
op grote hoogtes. Nu dat het hard waait
is wel duidelijk te zien aan de omgeving. Alles gaat in eenzelfde richting, en
dat ziet er niet echt rustig uit. Bij de berg op rijden merken we gelukkig
niets van die harde wind. We hebben dan ook weinig open stukken. Boven op onze
berg (1500 m) aangekomen, installeren we ons. Het is heerlijk warm in huis,
Pierre heeft daar weer goed voor gezorgd. Orange tv heeft nu ook meer zenders
dan voorheen, dus dat gaat ook goed. Even naar Nederland bellen dat we goed
zijn aangekomen, hoeft niet, maar weet dat ze dat wel prettig vinden. Even de
mail lezen, toch handig dat wifi, de smart phones schakelen er meteen op aan en
halen alles binnen. De wind horen we al om het huis gieren, maar dat is bekend,
we zitten op een hoek en zijn het laatste huis op dit stuk.
Moe duiken we ons bedje
in. Alleen zoonlief wil in het grote bed bij papa, mama moet in zijn bed. Ach
ja, zo’n eerste nacht snappen we dat wel. Dan gaat iedereen op één oor.
Dan word ik gewekt (of
was ik nog niet in slaap gevallen?), geen idee hoe laat het is, het is namelijk
aarde donker hier boven op de berg. Dan mis ik iets. Het nachtlampje van die
kleine is uit. Terwijl ik mijn bed uitstap om op onderzoek te gaan, realiseer
ik me dat alle elektriciteit is uitgevallen. Het verbaast me niets als ik die
wind zo tekeer hoor gaan. Binnen een minuut of zo is de boel weer opgestart,
wel prettig dat dit complex wel dat soort basis snufjes heeft. Je kan ervan op aan dat bij het uitvallen van
de elektriciteit de generator
automatisch opstart. Ik hoor alle apparatuur weer aanslaan, dus duik
mijn bed weer in. Aan het snurken te horen, hebben die 2 mannen er niets van
meegekregen.
’s Morgens vroeg wakker
geworden en na het ontbijt vraagt onze 6-jarige meteen of de tv aan mag. Nu
hebben we alleen Franstalige zenders dus is dat prima. School heeft aangegeven
dat hij meer Frans moet horen. En op dit tijdstip is er genoeg voor de Franse
kinderen. Wat me opvalt is dat er veel boodschappen tussen de tekenfilms door
komt, die de kinderen erop wijzen gezond te eten. Alles in huis gaat zoals
altijd, dus we hebben weinig last gehad van de storm. Dachten we…. Het blijkt
dat we geen internet (en dus geen telefoon)
hebben. Bij een stroomstoring kan dat gebeuren, en is het een kwestie
van de stroom van de router afhalen en opnieuw opstarten. Zo’n beetje standaard
procedure. Helaas, niet dit keer. Dan maar even Orange (onze internetprovider)
bellen, maar daar komen we niet doorheen met onze gsm’s , en als we erdoor
komen krijgen we te horen dat er teveel mensen bellen dat we het later nog eens
moeten proberen. Vervelend, maar we waren toch van plan met dit mooie weer op pad te gaan (zie “De wandelschoenen
uitproberen”) dus we kunnen wel even zonder.
Terug van onze wandeling
nog steeds geen telefoon en internet, en ook Orange is niet te bereiken. We
gaan er voor het gemak maar vanuit dat
er meerdere dit probleem hebben en de melding voor ons doen. Op het journaal zien
we dat het wel erg gespookt heeft afgelopen nacht. veel mensen in de regio
zitten zonder elektriciteit, bomen zijn op huizen gewaaid, daken zijn van
huizen gevallen etc. Nu dan hoor je ons niet klagen omdat we geen telefoon en
internet hebben. Maar even afwachten hoe lang het duurt, hopen dat we morgen
wel weer alles hebben. Dan horen we op het nieuws dat er vannacht ook ‘kans’ is
op storm. We zullen zien. Een ding weet je zeker, als ik dit stuk heb
gepubliceerd, hebben we weer internet, of we zijn weer terug in Nederland…….J
Geen opmerkingen:
Een reactie posten